نمــاز شـب
ولادت ستاره پرفروغ کوثر ، بانوی فصاحت و اعجاز
حضرت زینب (س) مبارک باد .
مثل غزل مثل سپیده مثل آبی آیینه ای صبحی تو جان آفتابی
پاکی صبوری مهربانی باصفایی تو یک پرستاری تو یک مفهوم نابی
*****************************************
اى اهل عالم! در ديار شور و شادى زد خيمه روز پنجم ماه جمادى
ديوان خلقت را خدا زيب و فرى داد ساقى كوثر را ز كوثر كوثرى داد
امـــروز
میان این همه گریـه...
فقط برای تـو...به شوق تو می نویسم .
اگر که حال من اینست :
- اینجا دور و ناصبور و بی طاقت -
برای تـو مانده ام ؛ اگرچه بـی تـو چنینم...!
ز من مخواه که آرام شوم ، دل به لحظه بسپارم
تـو خوب می دانی...
دلــــم که بی نگاه تو ماند ، حال و روز لحظه همین است ...
مـرا ببــخش ...
آدمی اگر پيامبر هم باشد، از زبان مردم آسوده نيست !!
زيرا اگر بسيار كار كند، می گويند: احمق است !!
اگر كم كار كند، می گويند : تنبل است !!
اگر بخشش كند، می گويند: افراط كند !!
اگر جمع گرا باشد، می گويند: بخيل است !!
اگر ساكت و خاموش باشد ، می گويند : لال است !!
اگر زبان آوری كند می گويند: پرحرف است !!
اگر روزه برآرد و نماز شب گذارد، می گويند : رياكار است !!
اگر نكند، می گويند : كافر است و سست دين !!
پس نبايد به مدح و ثنای مردم اعتنايی كرد، و جز از خداوند نبايد از کسی ترسيد
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شيــخ بهـايــی
این جمعه هم گذشت، تو اما نیامدی
این جمعه هم گذشت،تو اما نیامدی پایانِ سبز قصه دنیا، نیامدی
مانده ست دل اسیر هزاران سؤال تلخ ای پاسخ هر آنچه معمّا، نیامدی
کِز کرده اند پنجره ها در غبار خویش ای آفتاب روشنِ فردا، نیامدی
افسرده دل به دامن تفتیده کویر ای روح آسمانی دریا، نیامدی
ای حسّ پاکِ گم شده روح روزگار زیباترین بهانه دنیا نیامدی
ای از تبار آینه ها، ای حضورسبز ای آخرین ذخیره طاها نیامدی
این جمعه هم گذشت و غزل ناتمام ماند
این است قسمتِ دلِ من، تا نیامدی
کـاش مـیـشـد بـفـهـمـی...
ایـن روزهـا چـقـدر هـوایـیـت شـدم...
کـاش لا اَقـَل مـیـتـونـسـتـی اشـک هـایـی کـه از فـَراقـت،روی گـونـه هـام
مـیـلـغـزن پـاک کـنـی...
این روزها دیگر هر صدایی که می آید منتظرم تا تو باشی
آتشی در سینه دارم که جز با دیدن رویت آرام نمی شود
آه....چه طولانی شد این عطش!
چقدر جانگداز است این فراق......!!
و بـی قـرارتـر و دیـوونـه تـر از هـمـه زمـان دلـم مـیـخـواهـدت......
22 بهمن روز عزت و شکوه ایران مبارک باد.
مردم شهری که همه در آن می لنگند..
به کسی که راست راه میرود می خندند..!
(انسان عادت دارد؛ چیزی را که نمی فهمد مسخره می کند)